วันแห่งความรัก

“ก็ประมาณนั้นแหละครับพ่อ”
“ที่จริงพ่อก็เข้าใจนะและไม่ได้ว่าอะไรหรอกลูก แต่ขออย่าให้มันเลยเถิดไปพ่อเห็นหลายคนเอาวันวาเลนไทน์เป็นวันของการมีเพศสัมพันธ์”
“ก้องเป็นผู้ชายคงไม่ได้ไปเสียกับใครแน่พ่อ”

“ผู้ชายนั่นแหละตัวดีเลยลูก ในเรื่องความรักผู้ชายกับผู้หญิงจะต่างกัน ผู้หญิงจะมีความพอใจและอบอุ่นกับการได้อยู่ใกล้ชิดกับคนที่รัก แต่ผู้ชายนอกจากความใกล้ชิดแล้ว จะก้าวต่อไปถึงความรู้สึกเรื่องเพศ และพยายามที่จะรุกล้ำไปสู่การ
มีเพศสัมพันธ์กับผู้หญิง สุดท้ายก็จะอาจส่งผลตามมาได้ เช่น ผู้หญิงเกิดการท้องไม่พร้อม หาทางออกด้วยวิธีที่ไม่ปลอดภัย สู่การทำแท้งเถื่อน หรือบางคนอาจติดเชื้อจากการมีเพศสัมพันธ์ที่ไม่ได้ป้องกันและHIVได้”

“แหมเดี๋ยวนี้รณรงค์เรื่องถุงยางอนามัยออกบ่อยไปพ่อ อย่างที่เขาโฆษณายืดอก พกถุง”

“ทำเป็นพูดดีไป รู้ไหมเวลาที่ผู้ชายมีความรู้สึกทางเพศนั้น สติปัญญาความรับผิดชอบชั่วดีมันอาจจะขาดหายไปชั่วขณะ บางทีก็ประมาทจนละเลยเรื่องถุงยางอนามัย เกิดเป็นปัญหาสังคมอยู่เต็มไปหมดที่สำคัญสถิติการติดเชื้อHIVในวัยรุ่นเริ่ม สูงขึ้นทุกทีนี่ยังไม่รวมถึงปัญหาด้านกฎหมายถ้าหากทางผู้ปกครองฝ่ายหญิงไปแจ้งความดำเนินคดีนะลูก”

“ติดคุกเลยหรือครับพ่อ”
“ใช่ลูก ถ้าจะทำอะไรล่ะก็ขอให้คิดดีๆ และถ้าให้ดีที่สุดหาความรู้เรื่องเพศศึกษาไว้ อารมณ์และความต้องการทางเพศเป็นเรื่องธรรมชาติ แต่อยู่ที่เราจะจัดการในแบบไหน มีความรับผิดชอบและไม่กระทบกับใคร  มีความคิด ความพร้อมทางด้านร่างกาย รู้จักการปฏิเสธและการต่อรองกับคู่ได้ มีเพศสัมพันธ์ได้เมื่อพร้อมแต่ต้องอยู่บนพื้นฐานของการป้องกันให้ปลอดภัย ทั้งเรื่องการตั้งครรภ์และการติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์และHIVนะลูก”

“วันวาเลนไทน์นะพ่อไม่ใช่วันพระ พ่อเทศน์เสียยาวเลย”

“วันวาเลนไทน์เป็นวันแห่งความรัก แต่ของเราซึ่งเป็นคนไทย วันแห่งความรักของเรามีทุกวัน เหมือนตอนที่เราสวดมนต์แล้วแผ่เมตตา เราควรเมตตาต่อกัน ไม่ทำร้ายกัน เรามีความกรุณาคอยช่วยเหลือคนที่ลำบาก ถ้าเรามีเมตตากรุณาต่อกันและมีน้ำใจคอยช่วยเหลือผู้อื่น ก้องก็จะเป็นที่รักของเพื่อนๆโดยไม่ต้องรอให้ถึงวันวาเลนไทน์เลย”

“สาธุ…ครับพ่อ ยังไงก้องก็จะทำตามที่พ่อบอก ก้องไปโรงเรียนก่อนนะครับ”