กระถิน(นามสมมติ) เรื่องจริงอีกเรื่องจากหนังสือชีวิตมีทางเลือก

กระถิน (นามสมมุติ) อายุ 26 ปี อาศัยอยู่ที่จังหวัดหนึ่งในภาคกลาง เธอเรียนจบชั้น ม.3 มีสามีและมีบุตรแล้ว 1 คน ในปี2554 กระถินกำลังตั้งครรภ์บุตรคนที่สอง เธอและสามีพร้อมทั้งลูกอาศัยอยู่ในบ้านพ่อของเธอเอง ที่เปิดเป็นร้านซ่อม รถมอเตอร์ไซค์โดยสามีช่วยทำงานที่ร้านของพ่อ รายได้จึงไม่แน่นอนแล้วแต่พ่อจะให้ส่วนค่าใช้จ่ายอื่นๆ ภายในบ้านพ่อ ของเธอจะเป็นผู้รับผิดชอบทั้งหมด ส่วนกระถินไม่ได้ทำงานเพราะต้องดูแลลูก

กระถินเองรู้สึกเห็นใจพ่อที่ต้องเป็นหลักคนเดียวในการดูแลครอบครัวของตนเอง อีกทั้งยังต้องดูแลหลานเล็กๆ อีก 2 คน ที่เป็นลูกของพี่ชายของเธอที่ถูกจับด้วยข้อหาค้ายาเสพติดและถูกตัดสินให้จำคุก 3 ปี หลังจากเข้าไปอยู่ในคุกได้5 เดือน พี่สะใภ้ได้หนีไปและทิ้งลูกทั้งสองคนไว้ที่บ้าน ซึ่งทำให้พ่อต้องแบกภาระเพิ่มมากขึ้นอีกเท่าตัว กระถินรู้ดีว่ารายได้จากการเปิดร้านซ่อมรถนั้น ไม่ได้มีมากเพียงพอสำหรับครอบครัวขนาดใหญ่ ที่มีเด็กจำนวนมากเช่นนี้

กระถินรู้สึกลังเลใจกับการตั้งครรภ์ครั้งนี้จึงปรึกษากับสามี เขาเองก็คิดว่าการท้องครั้งนี้คงทำ ให้หลายชีวิตในครอบครัวใหญ่ยากลำบากยิ่งขึ้น จึงตัดสินใจไปเสี่ยงชีวิตเดินเข้าสู่สถานทำแท้งเถื่อนแห่งหนึ่ง… ซึ่งการตัดสินใจครั้งนั้น ส่งผลให้ชีวิตของเธอย่ำแย่ลงไปอีก..

หลังการทำแท้งที่นั่น กระถินต้องเข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาลด้วยอาการติดเชื้อที่มดลูก และการทำแท้งครั้งนั้นก็ไม่สำเร็จ แพทย์บอกว่าเด็กยังมีชีวิต เนื่องจากหัวใจยังเต้น เมื่อพักรักษาตัวจนดีขึ้น โรงพยาบาลให้กลับไปพักฟื้นที่บ้าน คนที่รับทำ แท้งทราบเรื่องว่าทำไม่สำเร็จจึงติดต่อขอให้กระถินกลับไปอีก..

ครั้งนี้..กระถินรู้สึกกลัว.. กลัวเจ็บ.. กลัวติดเชื้อ.. กลัวสารพัด.. จึงไม่ยอมไป แต่สามีของเธอกลับไม่ยอม ขอร้องให้เธอไปที่สถานทำแท้งนั้นเพียงเพื่อตรวจเช็คดูก็ได้กระถินจึงตัดสินใจโทรศัพท์ไปที่สายปรึกษาท้องไม่พร้อม ซึ่งได้ติดต่อให้กระถิน เข้ารับการปรึกษาที่ศูนย์พึ่งได้ของโรงพยาบาลที่นั่น กระถินได้เล่าถึงเหตุผลที่เธอต้องพยายามทำแท้งถึงสองครั้ง ซึ่งนักสังคมสงเคราะห์ที่ให้การปรึกษาก็เข้าใจและทราบว่า เธอมีปัญหาทางเศรษฐกิจ โดยให้ทางเลือกว่าเธอจะเลือกตั้งครรภ์ต่อได้ โดยที่ทางศูนย์พึ่งได้จะประสานให้ความช่วยเหลือในส่วนที่เธอขัดสน หรือ หากเธอเลือกที่จะยุติการตั้งครรภ์ก็จะประสานงานเพื่อส่งต่อ ไปยังหน่วยงานที่ให้บริการที่ปลอดภัยได้เนื่องจากที่โรงพยาบาลไม่มีบริการนี้