คือเรามีอะไรกับพ่อแท้คะ พ่อแม่เราแยกทางกัน ตั่งแต่เรา 16 ตอนนี้ 21 แต่ก่อนอยู่กับแม่ แต่แม่ก้อแต่งงานใหม่ทำให้มีภาระหน้าที่มาก เราจึงไปอยู่กับพ่อ เพื่อที่จะได้ส่งเรียน เพราะพ่อค่อนข้างจะมีกำลังส่งเรียนมากกว่าแม่ มันเริ่มต้นที่ว่า เราอยู่บ้านกับพ่อสองคน พ่อยังไม่มีแฟน แต่ก้อเที่ยวบ้างตามภาษาผู้ชาย จนวันหนึ่งเราก็เผลอมีอะไรกันจากนั้นก็มีอะไรกันบ่อยขึ้น เราควรจะหยุดไหม เรารู้สึกบาปมาก เราคุมบ้าง ไม่คุมบ้าง แต่พ่อก็รักเรามาก เขาทำงานหนักเพื่ออนคตของลูก เขาชอบบอกหนูแบบนี้
การมีพสพ.กันในสายเลือดมีมาตั้งแต่ในสมัยโบราณ ต่อมามนุษย์ก็พบว่าลูกที่เกิดจากการมีพสพ.ในสายเลือดจะมีพันธุกรรมที่ไม่ดี จึงได้สร้างกฏเกณฑ์มากำกับคนในสังคมห้ามมีพสพ.กันทางสายเลือดอีก ปัจจุบันจึงไม่เป็นที่ยอมรับทางสังคมและหากลูกมีอายุต่ำกว่า 15 ปี การกระทำแบบนี้ถือว่าผิดกฎหมายเป็นการล่วงละเมิดทางเพศ ในทางจิตวิทยา หากพ่อลูกที่เลี้ยงดูกันมาตั้งแต่เกิด ความรู้สึกรักแบบชายหญิงจะไม่เกิดค่ะ
คุณถามว่า “บาปไหม” บาปคือการกระทำใดๆทั้งกาย-วาจา-ใจ กับตนเองและผู้อื่น แล้วทำให้เขาเดือดร้อน ไม่สบายใจเป็นทุกข์ คุณคงตอบตัวเองได้ คุณรู้สึกบาปเพราะคุณทำในสิ่งที่คนในสังคมเขาไม่ทำกัน(หรือมีบางคนทำแต่ต้องปิดบังไม่ให้ใครรู้) จงถามตัวเองว่าที่มีพสพ.กับพ่ออยู่ทุกวันนี้ ทำไปด้วยเหตุผลอะไร ถูกบังคับหรือเปล่า หากคุณทำไปด้วยเป็นการตอบแทนบุญคุณ(ถือว่าเป็นการบังคับด้วยการอ้างเรื่องบุญคุณ) คุณสามารถทำอย่างอื่นเป็นการตอบแทนบุญคุณพ่อได้
ถ้าคุณเต็มใจมีพสพ.เพราะคุณมีความรักแบบหนุ่มสาวกับพ่อ คุณต้องทบทวนความรู้สึกภายในใจให้ได้และตอบตัวเองได้ว่าต่อไปจะเอาอย่างไรกับชีวิต วันหนึ่งหากคุณพบคนที่รัก ปัญหาจะตามมาเพราะความสัมพันธ์ของคุณและพ่อมันซ้อนกันหลายชั้น และเรื่องคุณกับพ่อก็ต้องไม่ให้แฟนรู้ ส่วนพ่อคุณจะอยู่ในฐานะอะไร ยุ่งนะ
คิดให้มากๆ และลองหาคนที่ไว้ใจได้ปรึกษาเขานะคะ คุณอายุ 21 ปี เรียนเกือบจบแล้วนะ หากว่าระหว่างนี้คุณมีพสพ.แล้วเกิดท้องขึ้นมา จะทำอย่างไร มีทางออกรึยัง