ลูกชายวัย15ปี มีพฤติกรรมที่ไม่ควร

มนตรี ถามเมื่อ 5 ปี ที่แล้ว

ลูกชายผมวัย15ปี มีพฤติกรรมที่ผมคิดว่าอาจเป็นโรคจิตได้ ผมและแฟนผมมีลูกด้วยกัน 3คน เป็นผู้หญิง2คนและผู้ชาย1คน โดยลูกชายเป็นคนกลาง โดยส่วนตัวผมและแฟนก็ทราบอยู่แล้วว่าลูกชายนั้นอาจเป็นแต๋วเพราะตั้งแต่เด็กก็แสดงอาการ โดยที่ผมก็รู้สึกไม่ค่อยดีบ้างในช่วงแรกๆแต่แฟนผมก็พยายามทำความเข้าใจให้ยอมรับ แต่ที่เป็นปัญหาตอนนี้คือลูกผมได้ทำพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมและผมคิดว่าอาจเป็นโรคจิต คือแอบจับอวัยวะเพศผมและอมนกเขาผมตอนผมเผลอนอนหลับซึ่งผมจับได้ถึงสามครั้งแล้วโดยที่สองครั้งแรกได้ดุด่าไปแต่ครั้งล่าสุดที่ผ่านมาผมทนไม่ไหวจึงลงไม้ลงมือไปบ้าง ซึ่งมันก็อาจจะบานปลายดังนั้นผมควรพูดคุยอย่างไรกับเขาดี เพราะกลัวเขาไปทำพฤติกรรมแบบนี้กับคนอื่นซึ่งอาจส่งผลที่หนักกว่าตามมา อีกอย่างคือเท่าที่แค่เขาเป็นแต๋วแบบนี้ผมก็รู้สึกแย่และก็อายนะ เพราะเพื่อนผมก็มักชอบพูดแซวขำๆ แล้วยิ่งมีพฤติกรรมแบบนี้ยิ่งแย่มากอีก

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

1 Answers
Lovecare Admin 1 ตอบเมื่อ 5 ปี ที่แล้ว

อยากจะบอกว่า ในครอบครัวที่มีลูกชายมีลักษณะเป็นแต๋ว คนที่เป็นพ่อแม่มักจะไม่สบายใจโดยเฉพาะคนที่เป็นพ่อ เพราะรู้สึกว่าลูกแตกต่างจากคนหมู่มากในสังคมที่แบ่งแยกเพศชายหญิงตามเครื่องเพศกำเนิด ในความเป็นจริง “เพศ” มีความหลากหลายมาก จะไม่ขออธิบายในที่นี้ แต่อยากถามคุณว่า การที่ลูกเป็นเพศที่ไม่ตรงกับเพศกำเนิดเป็นความผิดของลูกหรือเป็นความผิดใคร ถ้าเรามัวแต่จะหาคนผิดเพื่อทำให้เรารู้สึกสบายใจ เราก็กำลังหลอกตัวเอง เพราะเรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องที่เลือกไม่ได้ มันเป็นเพราะมันเป็น ลูกก็ยังเป็นลูกเหมือนเดิม คุณค่าของความเป็นคนก็เท่าๆกับคนอื่นที่เป็นเพศชาย-หญิง
การใช้ความรุนแรง ไม่ได้แก้ปัญหาหรือหยุดพฤติกรรมทางเพศของลูก ลูกจะคิดว่าสิ่งที่ลูกทำมันเป็นเรื่องที่ผิดร้ายแรงจึงถูกลงโทษรุนแรง แต่พฤติกรรมทางเพศเขาจะหยุดรึเปล่า ขอบอกว่า”ยาก”เพราะมันเป็นธรรมชาติของวัยรุ่นที่เป็นวัยอยากรู้อยากลอง แต่ที่เขาจะทำคือแอบทำลับหลังคุณกับคนอื่นโดยที่คุณไม่รู้ คุณจะขาดโอกาสในการคุยกับลูกเรื่องเพศเพื่อให้เขารอดปลอดภัยอย่างไร ทำอย่างเหมาะสมอยางไร ถ้าคุณรักลูก อยากให้ลูกเติบโตอย่างมีคุณภาพ รับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองทำ สิ่งที่ควรทำคือ

  1. ทำใจยอมรับเรื่องลูกเป็นแต๋ว เป็นกะเทยก็เป็นคนเหมือนคนอื่น จะดีจะเลวก็ขึ้นอยู่กับว่าเราทำอะไร ไม่ใช่เราเป็นอะไร
  2. หาโอกาสขอโทษที่รุนแรงกับลูก และค่อยๆเปิดใจคุยกับลูกเรื่องเพศอย่างเข้าใจ ในเรื่องความเหมาะสม(เพราะอะไรถึงทำกับพ่อแบบนี้ไม่ได้ การมีพสพ.ต้องเกิดจากความยินยอมพร้อมใจ และเป็นเรื่องส่วนตัว) ความปลอดภัย ไม่ถูกคนอื่นล่วงละเมิดทางเพศและไม่ไปล่วงละเมิดคนอื่นได้
  3. ลูกยังอยู่ในวัยเรียน นอกจากเรียน หากิจกรรมอย่างอื่นให้ลูกทำ อย่าให้หมกมุ่นกับเรื่องเพศมากจนกระทบกับการพัฒนาด้านอื่นๆ

ลองดูนะคะ ค่อยๆคุยในเวลาที่คุณยอมรับความเป็นตัวตนของลูกได้แล้ว ถ้าคุณใช้ความรุนแรง ไม่ว่าจะเป็นทางกายหรือวาจา คุณกำลังผลักลูกให้ห่างออกไปเรื่อยๆ นึกถึงลูกเมื่อเขายังเล็กกว่านี้ว่าเขาน่ารักแค่ไหน เรายังรักเขาอยู่ไหม หรือเรารักเขาบนเงื่อนไขที่ต้องทำทุกอย่างตามใจเรา แบบนี้น่าจะไม่ใช่ความรักที่แท้จริงนะคะ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Your Answer