มีเพื่อนที่โรงเรียนเป็นโรคแพนิคและเคยเป็นโรคซึมเศร้ามาก่อน เพราะเครียดหลายเรื่องทั้งเรื่องสุขภาพ(นางเป็นกรดไหลย้อน น้ำหนักต่ำกว่าเกณฑ์)และเรื่องมหาลัย ยื่นทุน เรื่องงาน(นางทำงานหลายอย่างมาก เป็นเฮดเกือบทุกงาน นางเลยเครียดและกังวลว่างานจะออกมาดีมั้ย) เวลานางเครียดก็จะมาเล่าให้หนูฟัง มาปรึกษาหนูก็คอยฟังตลอด มาขอความช่วยเหลือหนูก็ช่วยเต็มที่ แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่าเวลานางเครียดจัดนางก็เล่าไปเล่าไป แล้วปิดท้ายด้วยคำว่า”แล้วกูจะทำไงดี” หนูไม่รู้จะบอกนางว่าอะไรเพราะหนูก็ไม่เคยมีประสบการณ์ ด้วยความที่นางเคยเป็นซึมเศร้าหนูก็กลัวว่าคำบางคำที่พูดกับคนทั่วไปจะใช้กับนางไม่ได้แล้วจะทำให้นางแย่กว่าเดิม เช่นถ้าบอกว่า”สู้ๆ” หนูเยอ่านมาว่าคนประเภทนี้จะคิดแง่ลบว่าแบบ’ที่กูสู้อยู่ทุกวันนี้มันยังไม่พอหรอ’ หรือถ้าแนะนำว่า”ไปทำนู่นสิ ไปทำนี่สิ กินของอร่อยๆดูสิจะทำให้มึงดีขึ้นนะ”เค้าอาจจะคิดว่าแบบ ‘มึงคิดว่ากูไม่เคยทำหรอวะ อย่ากดดันกูได้มั้ย’ มันเลยทำให้หนูแบบไม่รู้จะพูดยังไง เพราะเค้าก็ต้องสู้ด้วยตัวเอง เอาความเครียดออกจากหัวตัวเองด้วยตัวเอง แต่มือน้อยๆของเราทำให้เค้ารู้สึกดียังไงได้บ้างคะ?