เป็นเรื่องต่อค่ะ พอได้รับคำแนะนำแล้ว ใจคืออยากทำแบบสองค่ะ เพราะคุยกันกับแฟนแล้ว และจะป้องกันอย่างดี ทั้งโรคและเรื่องตั้งครรภ์ แต่ว่าก็แอบมีความไม่สบายใจตรงที่มีครั้งนึงได้ไปเที่ยวกับแฟน 2 คนซึ่งเป็นครั้งแรกตั้งแต่คบกันมาเข้าปีที่ 4 นอนด้วยกัน แต่ตอนนั้นรู้กันอยู่แล้วว่ายังไม่พร้อม ในขณะที่ใช้เวลาอยู่ด้วยกัน คุณแม่พิมพ์ข้อความหาแฟนว่า”แม่ไว้ใจนะ” ทำให้แฟนยิ่งมีความลำบากใจในเรื่องนี้ว่าถ้าอนาคตที่เราสองคนตกลงจะมีความทรงจำที่ดีร่วมกัน แต่เรื่องนี้ก็กวนใจ เพราะคุณแม่จะเป็นห่วงตลอด แฟนเป็นคนตรงมาก ไม่โกหก ถ้าโดนถาม เขาคงจะบอกตรง ๆ ถ้าเกิดมีอะไรกันแล้ว แล้วก็ตัวเขาเองเคยโดนถามมาก่อน ซึ่งก็บอกตามตรงว่าเรายังไม่เคยมีอะไรกัน จริง ๆ รุนแรงถึงขั้น คุณแม่ไปให้สาบานเลยค่ะ ตั้งแต่ปีแรกที่คบกัน เนื่องจากน้องสาวเห็นแชทหนูที่คุยกับแฟนว่าจองโรงแรมและอยู่โรงแรมกัน คุณแม่เลยกังวลใจ (ไม่ได้นอนค้างค่ะ อยู่ช่วง 12.00-21.00) เจตนาพวกเราคือแค่อยากอยู่ด้วยกันสองคนบ้าง เนื่องจากอยู่บ้านตลอด แฟนมาหาที่บ้าน มีครอบครัวอยู่ แค่นั่งดูหนังที่โซฟา จะซบกัน ยังไม่สามารถทำได้เลยค่ะ แล้วในช่วงนั้นก็แค่อยากมีโมเม้นว่าเราอยู่กับแฟนบ้าง ซบไหล่ นอนตัก หอมแก้ม มันเป็นเรื่องปกติมาก ๆ และขนาดอยู่โรงแรมด้วยก้น แฟนก็ไม่เคยที่จะบังคับหรือกดดันกันเลยค่ะ เพราะรู้ว่าตอนนั้นยังไม่พร้อม พอปีที่สามย่างเข้าปีที่สี่ที่คบกัน หนูเพิ่งรู้ ว่าแฟนเก็บเรื่องสาบานนี้มาสองปีกว่า ไม่บอกหนูว่ามีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น จากนั้นพวกเราแอบไปแก้คำสาบานกันมาสองคน หนูแค่รู้สึกว่าทำไมแค่จะไปเที่ยวด้วยกัน หรือเรื่องแค่นี้ มันยากจัง คบกันมา ขอยากมาก ทั้งที่เราพยายามบอก ไม่โกหก เพราะอยากให้รับรู้ ไว้ใจ เชื่อใจในการตัดสินใจ ทุกครั้งที่ขอ คุยเป็นวันเลยค่ะ ขั้นต่ำ 3-4 ชั่วโมงต่อครั้งได้ หนูไม่อยากโกหก อยากรู้ว่าคนอื่น ครอบครัวอื่นเขาเป็นกันยังไงบ้าง การขอไปเที่ยวกับแฟน หรือโกหกเท่านั้นถึงจะสามารถไปเที่ยวหรือแอบมีอะไรกันได้ ไม่สบายใจทั้งตัวหนูและแฟนเลยค่ะ ที่จะมีเพศสัมพันธ์เพราะกังวลเรื่องครอบครัวจะถาม แล้วอึดอัดใจที่จะโกหก แต่ทั้งคู่ก็อยากจะมีความทรงจำด้วยกันจริง ๆ คุยกันว่าเราสองคนด้วยอายุ วุฒิภาวะ การป้องกันที่เตรียมตัว น่าจะโอเคแล้วในระดับนึง เลยอยากมีเพศสัมพันธ์ด้วยกัน (คิดว่าอยากมีก่อนแต่ง เพราะกว่าจะพร้อมแต่งงานขนาดนั้น ด้วยจะเรียนต่อด้วย เรื่องอื่นๆ ด้วยคงจะเกิน 30 กว่า ซึ่งร่างกายคงไม่ฟิตเหมือนตอนนี้) ความรู้สึกตีกันไปหมดเลยค่ะ อยากรบกวนขอคำแนะนำด้วยนะคะ คำแนะนำที่แล้วช่วยคลายความกังวลไปบ้างเลยค่ะ
ตอนแรกไม่กล้าเล่า เนื่องจากทราบดีว่าคนอื่นอาจมองว่าคุณแม่ทำเกินไป แต่หนูก็รู้เจตนาและความรักที่มี ในเรื่องอื่นๆ ครอบครัวหนูไม่มีขาดตกบกพร่องเลยค่ะ ซัพพอร์ตและเข้าใจหนูดีมาก เว้นแต่เรื่องพวกนี้ เพราะงั้นหนูเลยกังวลที่จะมีเพศสัมพันธ์ค่ะ และยิ่งแฟนก็เคารพและรักครอบครัวหนูด้วยแล้ว ทำให้พอโดนพิมพ์หาแบบนั้น เขาก็ไม่สบายใจ ตอนนี้พวกหนูทั้งคู่อยากที่จะมีเพศสัมพันธ์ค่ะ หลาย ๆ เหตุผล แต่แค่มีความกังวลใจ อยากจะคิดให้สบายใจบ้าง หรืออยากทราบว่ามันจะผิดหรือไม่ เห็นแก่ตัวไปหรือเปล่ากับความสุขของตัวเอง อยากรบกวนขอคำแนะนำด้วยนะคะ ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ
ทางออกเดียวที่จะทำให้ครอบครัวยอมรับได้และคุณสามารถมีพสพ.กับแฟนได้คือ “การแต่งงาน” บนค่านิยมที่ให้คุณค่ากับความบริสุทธิ์ของหญิงสาว การแต่งงานเท่ากับการอนุญาตให้มีพสพ.กันได้
คุณโตแล้ว บรรลุนิติภาวะแล้ว ตัดสินใจได้ด้วยตัวเอง พ่อแม่ก็ควรจะรับฟังไม่ควร treat คุณเหมือนเด็กมัธยม ถ้าอยากทำอะไร ไปไหนก็แค่บอกให้ทราบ พ่อแม่ไม่มีสิทธิ์มาขัดขวางนะคะ ทุกสิ่งที่เลือกทำก็ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่เลือก
สวัสดีค่ะ คบกับแฟนมาเข้าสู่ปีที่ 5 ใกล้ 6 แล้ว ยังไม่เคยมีเพศสัมพันธ์กันค่ะ อายุของพวกเราคือ 24-25 ปี แฟนเองก็ไม่เคยมีเพศสัมพันธ์และไม่กดดันตัวหนูด้วยค่ะ เขารอหนูพร้อม ตัวหนูเองกังวลใจเพราะมีความเชื่อจากครอบครัว และที่รร.ปลูกฝัง ขนบธรรมเนียมประเพณีไทย ทำให้กลัวการมีเพศสัมพันธ์ก่อนแต่งงานค่ะ หนูกลัวจนมองว่าไม่เป็นเรื่องปกติสำหรับตัวหนู กลัวลดคุณค่า ถ้าเลิกกันกับแฟนคนนี้แล้วมีคนใหม่ จะทำอย่างไร กังวลใจเรื่องการผิดปกติว่าถ้าเรามีเพศสัมพันธ์ไป ครอบครัวจะจับสังเกตได้เนื่องจากอาศัยอยู่บ้านตัวเองอยู่บ่อยครั้งค่ะ และมีโอกาสจะได้ไปบ้านแฟนตจว.หลายวัน แอบมีความคิดที่อยากจะมีความสัมพันธ์ต่อกัน เนื่องจากคบมานานมาก รักกันจริง ๆ และถ้าหากมีเหตุให้ต้องเลิกราไปคงจะเสียใจที่ไม่ได้สร้างความทรงจำร่วมกัน (หนูอาจต้องไปเรียนต่อตปท.เลยไกลกันได้ค่ะ 4 ปี กลับมาปีละ 2 ครั้ง) และตัวหนูเองคงไว้ใจคนใหม่ยากในการที่จะเริ่มมีเพศสัมพันธ์ สมัยนี้รับทราบดีว่าเป็นเรื่องปกติ และสำคัญที่จะต้องศึกษากันก่อนแต่งงานด้วย แต่ก็ยังกลัวครอบครัวรู้และผิดหวังค่ะ คุณแม่บอกว่าไว้ใจว่าจะไม่พลาดพลั้งในการไปกับที่บ้านแฟนในครั้งนี้ (หนูขอไปบ้านแฟนนานมากกว่าจะได้รับอนุญาต) เลยมีความรู้สึกผิดชอบชั่วดีในใจ หนูควรทำอย่างไรดีคะ แล้วถ้ามีอะไรกันขึ้นมาจริงๆ ที่บ้านจะจับสังเกตได้ไหมคะ หนูคงไม่สามารถบอกคุณแม่หรือคุณพ่อได้ตรง ๆ แต่ก็ไม่อยากโกหกเช่นกันค่ะ จะไม่สบายใจเวลาโกหกคุณพ่อกับคุณแม่มาก ๆ หนูก็มีความคิดว่าอายุเท่านี้ มีวุฒิภาวะ ทำไมพ่อแม่ไม่ปล่อยและเข้าใจในการเติบโตบ้าง หรือหนูไม่สามารถเลือกทางเดินหรือสิ่งที่ต้องการได้ เพราะกลัวพ่อแม่รับรู้ จะผิดหวังค่ะ และผลที่ตามมาจะแย่เอา (ถ้าพลาดตั้งครรภ์) ตอนนี้พอกังวลใจและตีกับตัวเอง เลยรู้สึกเหมือนตัวเองผิดปกติที่มากังวลเรื่องที่คนทั่วไปมองว่าปกติ รบกวนขอคำแนะนำด้วยนะคะ ขอขอบพระคุณมากเลยค่ะ
ทางออกเดียวที่จะทำให้ครอบครัวยอมรับได้และคุณสามารถมีพสพ.กับแฟนได้คือ “การแต่งงาน” บนค่านิยมที่ให้คุณค่ากับความบริสุทธิ์ของหญิงสาว การแต่งงานเท่ากับการอนุญาตให้มีพสพ.กันได้
คุณโตแล้ว บรรลุนิติภาวะแล้ว ตัดสินใจได้ด้วยตัวเอง พ่อแม่ก็ควรจะรับฟังไม่ควร treat คุณเหมือนเด็กมัธยม ถ้าอยากทำอะไร ไปไหนก็แค่บอกให้ทราบ พ่อแม่ไม่มีสิทธิ์มาขัดขวางนะคะ ทุกสิ่งที่เลือกทำก็ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่เลือก