เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นวัฏฏสงสารที่ทุกคนต้องเจอ ทุกคนกลัวตาย กลัวว่าจะต้องพลัดพรากจากคนที่รัก แต่ก็หนีไม่พ้น บางคนตายตั้งแต่ยังอายุน้อย บางคนก็มีชีวิตอยู่ยาวนานมาก ตายเมื่อไหร่ไม่มีใครบอกได้ เมื่อเราไม่รู้วันตาย เราก็ควรใช้ชีวิตในทุกวันให้คุ้มค่าเสมือนว่าพรุ่งนี้เราอาจจะไม่มีชีวิตอยู่ ปรารถนาดีต่อกัน มอบความรักให้แก่กัน มีเมตตาให้กัน รู้หน้าที่ รับผิดชอบตามบทบาทที่เป็นลูก เป็นพี่ เป็นเพื่อน และอื่นๆอีกมากมาย
ถ้าคุณมีสติ รู้ตัวตลอดเวลา เท่าทันความคิด เวลาที่อารมณ์ความรู้สึกเศร้าหมองเกิดขึ้น คุณจะจัดการและรับมือได้ ไม่จมดิ่งไปกับมัน ดึงตัวเองกลับมาโฟกัสในสิ่งที่ทำอยู่ หลายเรื่องคุณควบคุมไม่ได้แต่ที่แน่ๆคุณควบคุมความคิดตัวเองได้ พยายามฝึกฝนต่อไป